Dünyadaki genel yargıya göre gençlerin yarattığı kişisel ve toplumsal problemlerden ebeveynler sorumlu. Aslında bu çok da yanlış bir yargı sayılmaz çünkü ana kayıtlarımız anne karnındaki 3. ayımızda başlar ve 6 yaşa kadar devam eder. Yani kişiliğin ana çizgisi 6 yaşına kadar oluşmuş olur. Ebeveynler birbirlerine ve çevrelerine nasıl davranırlarsa çocuklar bunların aynısı kopyalar ve diğer bilinçaltı kayıtları ile harmanlayarak yaşamsal reaksiyonlar gösterirler. O an başınızdan savmak için söylediğiniz “Bak susarsan şunu alacağım.”, “Seni parka götüreceğim.” gibi masum gördüğünüz yalanlar sonucu, kimi çocuk - kendisine verilen sözleri tutmayan ebeveyni sebebiyle- insanlara karşı güvensizlik duygusu oluştururken, aynı duruma maruz kalan bir başka çocuk ya da kardeşi sözünde durmayan bir bireye dönüşür. Evde şiddet gören bir çocuk ebeveyn olduğunda aynı şeyi kendi çocuğuna ya da çevresine uygularken, şiddet gören başka bir çocuk tamamen asosyal ve herhangi bir bağımlık sahibi olmuş bir birey olarak yaşamına devam edebilir.

Elbette bir suçlu aramıyoruz ya da niyetim size burada vicdan azabı çektirip anne- baba olduğunuza pişman etmek değil. Birçoğumuz zaten aynı kurallarla yetişiyoruz. Fakat ebeveynler yetiştirdikleri çocuklardan sorumlu ve ne yazık ki eğitimsizler (eğitimden kastım tabiî ki okul eğitimi değil).

Anne -  baba olmak yeryüzünün en önemli görevi. Bir an için tahayyül etmenizi rica ediyorum. Bir yanda kan, savaş, nefret, sevgisizlik ve kapkara bir dünya diğer yanda barış, huzur, sevgi, mis gibi pırıl pırıl bir dünya. İşte siz bu iki dünyayı yaratacak bireyleri yetiştirmekle görevlisiniz. Okan Bayülgen bir konuşmasında; evlenmek için evlilik öncesi kişilerin evlenmeye bir engeli olup olmadığına bakılması gibi çocuk sahibi olmak isteyenlerinde araştırılması gerektiğini söylemişti. Bence harika bir fikir. Önce şu iyice anlaşılmalıdır ki çocuk yaşım geldi, canım istedi, soyum devam etsin diye yapılacak bir şey değildir. Sizler kaç yaşına gelirse gelsin neredeyse her zaman yardıma muhtaç küçük bir insanın fiziksel ve psikolojik sağlığının korunması, onun verimli, yardımsever, kendini doğru ifade edebilen bireyler olarak yetişmesinin sorumluluğunu alıyorsunuz. Dünya üzerinde bundan daha meşakkatli, zor ve emek isteyen bir görev olduğunu düşünmüyorum.

Hiç karamsar olmayın. Çocuğunuz kaç yaşında olursa olsun. Öğrenmenin ve doğru davranmanın belirlenmiş bir zamanı yok. Günümüzde yardım alabileceğiz birçok kaynak ve profesyonel kişiler kolaylıkla bulunabilmekte. Siz yeter ki doğru davranış modeli edinmek isteyin ve istikrarlı olun. Bu aşamaya bir gecede gelmediniz dolayısıyla bir gece de mucize olmasını beklemek haksızlık olur. Bazen tahminimizden daha kısa sürede gelişme yaşanır yine de bu öğrenme süreci için inanmak ve istikrarlı olmak çok önemlidir.

Öncelikle hangi ebeveyn grubuna girdiğinizi belirlemek nerede hata yaptığınızı bilmek açısından işinizi kolaylaştırır. Önümüzdeki haftadan itibaren ebeveyn davranışlarını yazacağım.

Her zaman hatırlayın, çocuklarınız sizin davranışlarınızın aynasıdır.

Sevgi ve huzurla…