Celâli Celalettin TOKMAK
 
Bu haftaki Yerel Güç Gazetesi  “ŞİİRİN DİLİ”ndeki konuğumuz heceli şiirlerin üstatlarından birisi, şair 1976 Sivas, Elbeyli doğumlu olup, Kütahya Dumlupınar Üniversitesi mezunu, Sivas Erkek Yetiştirme Yurdunda kimsesizlerin kimsesi olmaya kendisini adamış bir eğitimci. Televizyonlarda yaptığı şiir programlarıyla, aldığı konuklarla yaptığı atışmalarla ve çıkardığı kitaplarla şiir sevenlerin yüreğinde taht kurmuş özü sözü bir olan insan.
Okuduğunuzda sizlerin de hak vereceğinize inanıyor, sözlerimi fazla uzatmadan siz şiir severlere bu kalemi güçlü şairin şiirleriyle baş başa bırakıyorum.
KUTSALDIR
Ey Zühre yıldızım; tasasız hürden
Çilelerle dolu köle kutsaldır
Ağlamayan gözden, yağmursuz yerden
Bir damla akıtan lüle kutsaldır.

Zevk-sefa içinde yitmekten ise
Maddeyle yoğrulup bitmekten ise
Sap gelip de, saman gitmekten ise
Aşk ile çekilen çile kutsaldır.

Bizi firak denizine daldıran
Acımadan ikimize saldıran
Aramızdan muhabbeti kaldıran
Şeytana yapılan hîle kutsaldır

Geceler vardır ya, sarhoş geceler
Tek başına geçen bir hoş geceler
İşte o sabahsız berdoş geceler
Bir güzeli bulmak ile kutsaldır.

Celâli diyor ki güzeli görmek
Bir kuytu köşeye döşeği sermek
Onunla beraber vuslata ermek
Namazdan, abdestten bile kutsaldır.

24 Kasım 2011 Sivas
Celâli Celalettin TOKMAK
BEKLE SEVDİĞİM
İçimde sızı var gayet inceden
İstersen bir de sen ekle sevdiğim
Bahçeye uzan al taze goncadan
Benim niyetime kokla sevdiğim

Yanan aşk ateşi sanma küllenir
Her dem yüreğimde durur yıllanır
Söyleme adımı duyan dillenir
Sır eyle yürekte sakla sevdiğim

Ne anlayanım var, ne hâlden bilen
Ne uğrayanım var, ne de bir gelen
Perişan hâlime gülüyor gülen
Ne olur arada yokla sevdiğim

Bir aşka düştüm ki yaşlar akıttı
Firavun’a bile rahmet okuttu
Kilim etti renkten renge dokuttu
Girdim bir acayip şekle sevdiğim

Celâli sevdâmı ördüm emekle
Mutlu olunmuyor sevdim demekle
Bir gün yalın ayak terli gömlekle
Mutlaka gelirim bekle sevdiğim

13 Aralık 2007 Sivas
Celâli Celalettin TOKMAK
BIÇAĞI ÇAL BANA
Sensizliğin acısını sorarsan
O günlerden bir hatıra sal bana.
Bundan sonra hatırlayıp sorar san!
Son limanda işkencedir sal bana.

Giden geri gelir elbet, dilerse
Diyemem ki hediyeler al bana
Merâmımı anlatmaya dil erse
Bundan sonra simsiyahtır al bana.

Arayıp da bulamazsan yerimde
Yum gözünü hayâlinle dal bana.
O haram meyveyi bende yerim de
İkram etmez bahçemdeki dal bana.

Söylemezse şâir, yazmazsa edip
O hüzzam şarkıyı gene çal bana.
Diliyorsan al kınalı koç edip
Bayram günü bıçağını çal bana.
Celâli Celalettin TOKMAK
 
BEKLE CEYLANIM
 
Şimdi baykuş öten bu bahçelerde
Bülbüller ötecek bekle ceylanım
Zifirli dünyaya güneş doğacak
Şafaklar atacak bekle ceylanım

Biz aynı sözdeyiz, bir yemindeyiz
Emin ol hasretin son demindeyiz
Sayılı günlerin mâtemindeyiz
Bu günler bitecek bekle ceylanım

Akan gözyaşları duracak elbet
Firâk son demine varacak elbet
Saatler vuslatı vuracak elbet
Bu hasret yetecek bekle ceylanım

Elvan dudağında, dilber bûsesi
Senin kollarında alsam nefesi
Şimdi hüzün veren rüzgârın sesi
Mutluluk katacak bekle ceylanım

Kördüğüm dediğin çözülür bir gün
Sevdâmız göklere yazılır bir gün
Feleğin oyunu bozulur bir gün
Bizi de tutacak bekle ceylanım

Celâli der gelir elbet gidenler
Çatlayacak seni benden edenler
Bir döşekte birleşecek bedenler
Sarılıp yatacak bekle ceylanım

17 Nisan 2008 Sivas
Celâli Celalettin TOKMAK
GEL DEDİ BANA

Bu gece rüyâmda yârimi gördüm
Bekletme yolunu gel dedi bana
İpeksi saçını elimle ördüm
Sana kurban olsun tel dedi bana

Dedi kollarına almıştın beni
O ateşle tüketmişim ben beni
Özge candan seviyorsan sen beni
Asma suratını gül dedi bana

Dedi göz göz olmuş yaram derindir
Gonca gülden gelen koku tenindir
Bu beden, bu yürek, kalbim senindir
Bir başkası haram bil dedi bana

Dedi şüphen varsa izlerime bak
Hasretle inleyen sözlerime bak
Kan gölüne dönen gözlerime bak
Akan yaşlarımı sil dedi bana

Dedi muradına eremez isem
Sana bir tek bûse veremez isem
Bir daha Celâli göremez isem
Akar didem yaşı sel dedi bana

6 Nisan 2007 Sivas
Celâli Celalettin TOKMAK
KARDELEN
Bir uçurum önünde seyrederken alemi,
Göklere doğru kanat açtım sandım kardelen
Ümitsizlikti benim harap eden gecemi
Yıldızlarla ele ele uçtum sandım kardelen

Defalarca düşündüm kaç defa yaptım hesap
Bir yanda bin bir günah, bir yanda bir tek sevap
Ne ar kaldı, ne namus hepsini edip harap
Güzel olan her şeyi biçtim sandım kardelen

Bir ara zaman durdu oracıkta çark ettim
Öyle bir dertti ki bu, evi barkı terk ettim
Gönlüme savaş açtım, defalarca cenk ettim
Malup olup canımdan geçtim sandım kardelen

Gökteki yıldızların bakışıyla uyandım
Eriyen kar suyunun akışıyla uyandım
Elimdeki mendilin nakışıyla uyandım
Ölümün şerbetini içtim sandım kardelen

Bir azda sen bana de, anlatıver içini
Hep bana anlattırdın affedilmez suçumu
Deliler gibi oldum, kaybettim tüm gücümü
Çare diye ölümü seçtim sandım kardelen

Dönüyorum elveda! Sen beni hiç düşünme
Geceler dostum benim, düşme sakın peşime
Kendimi toparlayıp, dönmeliyim işime
Oralardan ebedi kaçtım sandım kardelen

Celali 4 Mayıs 2004 MUŞ
Celâli Celalettin TOKMAK
NOT : Küçük Menderes Havzası içerisindeki şairlerimiz özgeçmişleri ve şiirlerini [email protected] mail adresine, bana gönderirlerse onları burada “ŞİİRİN DİLİ” köşesine konuk edip tanıtmaya çalışacağım.