Yaşları 60 ‘ın üstündeki okuyucularım iyi hatırlayacaklardır. Gazeteler sık sık yeni doğan bebeklerimizin ne kadar borçlu olarak dünyaya geldiğini ürkütücü rakamlarla verirlerdi. İnsanda yaşama arzusu bırakmamacasına. Sözü IMF.ye getireceğim. Biliyorsunuz 2008 yılında Başbakan İMF.ye kapıyı gösterdi. Bunun ne olduğunu, birazcık ülke ekonomisine kulak verenler bilirler.
170 yıllık (hani okullarda okurduk, kapitalisyon diye) ayağımızdaki prangayı söktük biz İMF. den kurtulmakla. Bebeklerimiz artık borçlu doğmuyor.
Bunun idrakini, refah seviyesi artmış, lüks evlerde oturan, yeni model arabalar, pahalı telefonlar kullanan günümüz insanının yapması lâzım, aksi nankörlük değil midir?
Geçende bir yabancı gazetenin araştırmasını okumuştum. AK. Parti iktidara gelmeden önce 1995 lerde Türkiye’de “Orta Sınıf” denilebilecek gurubun nüfusa oranı % 25 kadarmış. Şimdi ne kadarmış bu gurubun durumu? Tahmin edin lütfen. Edemezsiniz eminim. Çünkü son 11 yıl içerisinde bu oran % 60’a dayanmış. Turgut Özal, Tansu Çiller dönemlerinde bile % 25’i aşamamışız. Bu konuya değinen yabancı gazetedeki yazar; “ Zaten bu sayede AK. Parti’nin oyları her seçimde biraz daha arttı.
Ülkenin Orta Sınıfının refah seviyesi ile sayıca artış güçlendikçe AK. Parti’nin sandıktaki başarısı da arttı. İlk girdiği 2002 seçimlerinde % 34 oy alabilmişken, 5 yıl sonra desteği % 47’e çıktı. 2011 de de seçmenlerin yarısının oyunu aldı.
Şu bir gerçek ki; Ülkemizdeki insanların, ailelerin hayat şartları iyileşiyor. İleriyi görebilir hale geliyorlar. Ama ilginçtir bu insanlardan bazıları, bu imkânları kendilerine sağlayan iktidarı zora düşürecek işler yapıyorlar.
Rahatlık batıyor mu ? acaba diye düşünmeden edemiyorum. İnsanların hali vakti iyileştikçe ve geleceğe daha bir güvenle bakabilir hale geldikçe beklentileri maddi imkânlardan başka alanlara kayıyor sanırım. Meselâ “ Çevre Duyarlılığı “ ileri safhada görünüyor gibi.
Orta Sınıf, bizde özgürlük etrafında özetlenebilecek dilek ve temennilerde bulunuyor.
Bunları AK. Parti iktidarının göz önüne alacağı kanaatini taşıyorum.
Saygılarımla.
(rifatgurevin@hotmail.com)