Doğduğum evin yıkılması gibi bir duyguydu, okulumun yıkıldığı haberi ve en hazini yıkılma haberini benim yapmış olmamdı…
***
1987 yılıydı…
Ev değiştirdik, başka bir mahalleye taşındık. Dolayısıyla okuduğum okulu da değiştirmek zorunda kaldık…
Hayatımın ilk ayrılıklarını aynı haftada yaşamıştım…
Dönemin Tire Kaymakamı Remzi Ataman’ın kızı sevgili Şule çocukluk arkadaşımdı. Bizim ev değiştirmemizle onların tayininin çıkması da aynı haftaya denk geldi.
Çok üzüldüğümü bugün yaşamışçasına hatırlıyorum…
***
‘İlk’ okulumdan da ayrılıyordum. Sadece bir yıl arkadaşlık ettiğim sınıf arkadaşlarımdan ağlaya ağlaya vedalaştım…
Ve Cumhuriyet İlkokulu’na kayıt oldum.
***
Şanslı bir öğrenciydim…
Öğretmenim A.Munis Armağan’dı.
Güzel bir sınıf, zeki insanlar, yaramazlar, fırlamalar birarada…
***
Şanslı bir öğrenciydim dedim ya, okulda pek çok biraz eli sert öğretmenler var iken, ben hala yanaklarımı okşayan öğretmene denk gelmiştim.
İsim vermeyeceğim ama o öğretmenin adı duyulduğu an korkudan mum olan öğrenciler de vardı.
O eli biraz sert öğretmenlerin sınıflarında ders esnalarında neler olduğu okulda anlatılır, hepimiz korkar bir yandan da bahtımıza sevinirdik.
***
Dünya tatlısı okul hizmetlileri vardı Cumhuriyet İlkokulu’nda… Hayriye Teyze, Mustafa Amca, Şerafettin Abi’ydi onlar… Şerafettin Abi’yi ara sıra görüyorum ama Hayriye Teyze ve Mustafa Amca’yı görmeyeli hayli zaman oldu…
Belki görüp ellerini öpmek nasip olur… Üzerimde çok emekleri var…
Şimdiki gibi kalorifer yoktu ki okulda…
Bildiğiniz odun sobasıyla ısınırdı sınıflar ve onlar her gün her sınıfın sobasını yakar sınıfları temizlerdi.
Sizce de üzerimde en çok onların emeği yok mudur?
***
Binlerce anı, pek çok arkadaş, önemli başarıları hayatıma geçirdiğim yıllar, temel eğitimi aldığım okul…
Okulumu yıktılar…
Alt tarafı beton yığını değil mi?
Değil…
Ben şimdi kime gösterebilirim ki bu okulda okudum diye… Sınıfıma gitmek istesem, mümkün değil artık…
***
Geçtiğimiz hafta, depreme dayanıksızlığı nedeniyle 2007 yılında boşaltılan okulumu yıktılar…
Daha yenisi, daha moderni yapılacak minikler için…
Dilerim yapılan bina bizimki kadar dayanıksız olmaz da buradan mezun olanlar torunlarına dahi gösterebilir okuduğu İLK okulu…
İlkler önemlidir…
Benim İLK okulumu yıktılar…