İnsan vardır sorgular. Ölçer, biçer de konuşur. Onun için doğrular değişmez. O her daim yanlışın karşısında durur. Ve insan vardır kurgular. Ne ölçü bilir ne de tartı… Varsa yoksa çıkarını düşünür. Manevi kazançlarla işi olmaz. Bütün derdi maddiyattır. Üç kuruşluk menfaat için şerefini bile satar. Her türlü “şak şak” ondadır. Bunun adı bazen yıkama olur, bazense yağlama… Ama bunun adı asla ve asla “adamlık” olmaz!
Adam olmak yürek ister. Zordur adam olmak! Adam olanın menfaatle, çıkarla işi olmaz. Adam olan adam; işinde gücünde yani kısaca ekmeğindedir. Adam gibi adamın kendine has değerleri vardır. Şeref gibi, ar-namus, haysiyet gibi… Ki bu değerlerinden hiçbir zaman ödün vermez. Aç kalmayı bile göze alır. Hatta belki de aç kalır.
Bu iki grubunda içinde yaşadığı yerler vardır. Köy gibi, kent gibi… Ve onların birini bırakıp diğerini seçmek gibi bir tercihi yoktur. İkisini de üstünde taşır. Biri kıymet bilir diğeri yaşadığı yerin farkında bile değildir.
İnsan vardır sorgular. Koca bir şehrin sinekli bir kasabaya dönüşmesine veya sokaklarda köpeklerin cirit atmasına duyarsız kalmaz/kalamaz. Yazar, çizer, konuşur. Elinden ne geliyorsa onu yapar. Kaldırımların işgaline iç çeker ve güzelim caddelere atılan o masa, sandalyelere kahrolur. Kent için kentin insanına özgürlük ister. Avazı çıktığınca bağırır, haykırır, dile gelir.
Dedik ya hani; insan vardır kurgular. Sinekmiş, köpekmiş onun umurunda bile değildir. Şehir onun için sineğiyle, köpeğiyle güzeldir. Hatta masa, sandalye de neymiş? Onun tek derdi; “para” imiş!
Tabii mevzu sadece sinek, köpek meselesi değil başka hadiseler de var. Fakat ne demişler; “Sinek küçüktür ama mide bulandırır!” Şimdi gelelim son sözümüze… Eli kalem tutan, tutmayan, ağzı olup da konuşan, konuşmayan herkese sesleniyorum. “Bu şehirde güzel şeyler de oluyor” diyerek birilerini allayıp pullamak için kızınızın / gelininizin o birilerinin yanında çalışması gerekiyorsa veya o birileri bütün camianızı doyurup kolluyorsa ya da ne bileyim iki liralık iş dört liraya yapılıyorsa; “O şehirde hiç de güzel şeyler olmuyordur!”
Ne mi oluyordur? Neler olmuyordur ki… Milletçe müptela olduğumuz o magazin programlarındaki gibi “Azzzz sonra” diye yazıp şımarmayacağım ama vakti gelince de lafımı dudaktan gözümü budaktan sakınmayacağım. Neyse az gizemli bol sitemli yazımı anlayanlar anlamayanlara anlata dursun. Ben bu köşenin keyfine varmak üzere müsaadelerinizi istiyorum. Zira daha yeni başladık! Yavaş yavaş hızlanacağız. Haftaya görüşmek üzere kendinize ve kentinize iyi bakın.
Not : “Kozmik Tapu” başlıklı yazım nedeniyle aynı dertten muzdarip insanların yolumu keserek doğru konuya parmak bastığımı ifade etmesini bekliyordum fakat ne yalan söyleyeyim yazımda bahsi geçen kurumun bu yazıya tepkisiz kalmasını da hiç ama hiç beklemiyordum.